بررسی ارتباط سطح سرمی فرم محلول مارکرهای cd۲۶ وcd۳۰ با سقط های مکرر خود بخودی
نویسندگان
چکیده
زمینه و هدف: یافته هائی وجود دارد که نشان می دهد در انسان در طی حاملگی طبیعی، سلول های th2و در افراد با سابقه سقط های مکرر خود بخود th1 از فعالیت بیشتری برخوردارند. اتصال متقاطع مارکرهای cd26 و cd3 در غشاء سلول های t با آنتی بادی های منوکلونال مربوطه منجر به تکثیر این سلولها و تولید il-2می شود که سایتوکین منسوب به th1می باشد. cd30 نوعی مارکر است که ترجیحاً در غشاء سلول هائی یافت می شود که سایتوکین های مرتبط با th2 را تولید می کنند و فرم محلول آن (scd30) هم عمدتاً توسط این سلولها ترشح می شود. هدف از انجام این مطالعه، تعیین ارتباط سطح سرمی فرم محلول cd26 (scd26) به عنوان مارکر th1 و فرم محلول cd30 به عنوان مارکر th2با سقط های مکرر خودبخود بود. همچنین در اینجا ارتباط میزان این مولکولها با سایتوکین های تولید شده توسط سلول های تک هسته ای خون محیطی مورد ارزیابی قرار گرفت. روش بررسی: مطالعه به صورت مورد- شاهد بر روی دو گروه مختلف ارجاعی به مرکز تحقیقاتی- درمانی ناباروری یزد انجام گرفت. گروه مورد شامل 21 خانم با سابقه حداقل سه مورد سقط مکرر خودبخود و در روز سقط و گروه شاهد نیز 32 خانم حامله بدون سابقه سقط و حداقل دارای یک فرزند بودند. میزان scd26 و scd30 در سرم و همچنین میزان اینترفرون گاما(ifnγ) اینترلوکین دو (il-2) اینترلوکین چهار (il-4) اینترلوکین ده(il-10) و اینترلوکین سیزده (il-13) در سوپرناتنت محیط کشت سلول های تک هسته ای خون محیطی به روش elisa سنجش و در دو گروه مقایسه شدند. نتایج: میزان scd26 و scd30 در افراد با سابقه سقط مکرر خودبخود و گروه کنترل یکسان بود. il-2 در سوپرناتنت محیط کشت سلول های تک هسته ای خون محیطی افراد با سابقه سقط مکرر خودبخود بالاتر از افراد کنترل باردار بود (001/0=p). در حالیکه میزان il-10 در افراد حامله بالاتر از افراد با سابقه سقط مکرر خودبخود بود (002/0=p). میزان سایر سایتوکینها در دو گروه یکسان بود. ارتباطی بین میزان scd26 و scd30 و سایتوکین های مورد مطالعه در دو گروه مشاهده نشد. نتیجه گیری: یافته های این تحقیق نشان می دهد که scd30 و scd26 در سرم افراد با سابقه سقط مکرر به عنوان شاخصی برای پیش آگهی و تشخیص سقط کاربری ندارد. ولی افزایش تولید سایتوکین il-2 و کاهش il-10 در افراد با سابقه سقط مکرر ممکن است به عنوان عوامل خطرساز سقط در نظر گرفته شود.
منابع مشابه
بررسی اثر سقط خود بخودی بر پیش آگهی حاملگی بعدی
مقدمـــه : سقط خودبخودی شایعترین عارضه بارداری می باشد. زنانیکه حاملگیشان منجر به سقط می شود همواره نگران عاقبت بارداری بعدیشان هستند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سقط خودبخودی بر روی عواقب ونتایج حاملگی بعدی طراحی گردید. روش کار: این مطالعه طی سالهای 85-1382 بصورت موردـشاهدی بر روی 605 خانم با سابقه یک مورد سقط خودبخودی و 1210 خانم بعنوان گروه شاهد که سابقه یک زایمان ترم داشتند در بیم...
متن کاملبررسی ارتباط پلی مورفیسم HLA-G*0105Nبا سقط مکرر در زنان دارای سابقه سقط مکرر
زمینه: HLA-G دارای یک نقش کلیدی مهم در لانه گزینی جنین و ایجاد تحمل ایمنولوژی در دوران بارداری است. HLA-G در سطح سلول های تروفوبلاست که به درون لایه دسیدوای رحمی نفوذ می کند بیان می شود و به عنوان یک عامل ایجادکننده تحمل مادری جنینی معرفی شده است. هدف: این مطالعه به منظور بررسی ارتباط پلی مورفیسم HLA-G*0105N با سقط مکرر در زنان دارای سابقه سقط مکرر انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه مورد-...
متن کاملبررسی اثر سقط خود بخودی بر پیش آگهی حاملگی بعدی
مقدمـــه : سقط خودبخودی شایعترین عارضه بارداری می باشد. زنانیکه حاملگیشان منجر به سقط می شود همواره نگران عاقبت بارداری بعدیشان هستند. این مطالعه به منظور ارزیابی اثرات سقط خودبخودی بر روی عواقب ونتایج حاملگی بعدی طراحی گردید. روش کار: این مطالعه طی سالهای 85-1382 بصورت موردـشاهدی بر روی 605 خانم با سابقه یک مورد سقط خودبخودی و 1210 خانم بعنوان گروه شاهد که سابقه یک زایمان ترم داشتند در بیمار...
متن کاملبررسی ارتباط بین پلیمورفیسم rs2488457 ژن PTPN22 و سقط مکرر
مقدمه: سقط مکرر به ختم بارداری بیش از دو بار اطلاق میشود. عوامل متعددی در ایجاد سقط مکرر دخیل هستند، وجود اختلال در عملکرد سیستم ایمنی منجر به دفع جنین میشود. آنزیم پروتئین تیروزین فسفاتاز بافت لنفاوی (Lyp) که توسط ژن PTPN22 کد میشود، نقش حیاتی در تنظیم و تعادل پاسخهای ایمنی دارد؛ بهتازگی پلیمورفیسم rs2488457که در ناحیه پروموتر این ژن قراردارد کشف شده است، محتمل است این پلیمورفیسم با تغ...
متن کاملبررسی ارتباط چند شکلی G103T ژن فاکتور XIII با سقط مکرر جنین در بیماران ایرانی
مقدمه: سقط خود به خودی مکرر جنین، یکی از معضلاتی است که تقریباً 5% زوجین با آن رو به رو هستند. با توجه به این موضوع و با توجه به ارتباط سقط ها با ترومبوفیلیاها، مطالعه حاضر با هدف بررسی چند شکلی G103T فاکتور XIII به عنوان یک عامل مؤثر در روند انعقاد و ارتباط آن با سقط مکرر جنین انجام شد. روشکار: این مطالعه مورد- شاهدی طی سال های 91-1389 انجام شد. 105 زن که حداقل 2 یا بیشتر از 2 سقط قبل از هفته ...
متن کاملبررسی ارتباط پلیمورفیسم ژن مهارکنندهی فعال کنندهی پلاسمینوژن-1 (PAI-1) با سقط مکرر جنین
سابقه و هدف: منظور از سقط تکراری، وقوع 2 یا 3 بار سقط متوالی خود به خودی، قبل از هفته 20 میباشد. با توجه به شیوع حدود 5% سقط در زنان، اثرات مخرب روانی سقط بر زندگی خانوادگی افراد و اینکه علت بخشی از این سقطها مشکلات انعقادی است، در این مطالعه، پلیمورفیسم ژن مهارکنندهی فعالکنندهی پلاسمین-1 (PAI-1) مورد بررسی قرار گرفت و ارتباط آن با سقط خود به خودی در بیماران ایرانی و گروه کنترل سالم مورد ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
journal of reproduction and infertilityجلد ۶، شماره ۵، صفحات ۴۸۷-۴۹۵
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023